Estoński CIT - niezbędne informacje

Nie. Spółka decydując się na CIT estoński nie stosuje przepisów w zakresie ulgi na złe długi, o których mowa w art. 18f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przepis art. 18 updop ma zastosowanie do podstawy ustalonej zgodnie z art. 24d updop, podczas gdy przepisem na podstawie którego ustala się podstawę opodatkowania CITem estońskim jest przepis art. 28n ust. 1 updop.

Nie. Spółka decydując się na CIT estoński jak stanowi przepis art. 28h ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie stosuje opodatkowania na zasadach określonych w przepisach  art. 19, art. 24b, art. 24ca i art. 24d u.p.d.o.p. W konsekwencji nie jest możliwe łączenie opodatkowania w formie ryczałtu od dochodów spółek (estońskiego CIT) oraz opodatkowania w formie tzw. IP-BOX.

Zgodnie z art. 28j ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych możliwe jest skorzystanie z opodatkowania w formie CIT-u estońskiego jeżeli podmiot złoży zawiadomienie o wyborze opodatkowania CIT-em estońskim w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, w którym ma być opodatkowany ryczałtem.

Spółka decydując się na CIT estoński nie stosuje przepisów dotyczących amortyzacji podatkowej. Zobligowana jest do stosowania amortyzacji bilansowej co oznacza, iż nie ma potrzeby również rozdzielania kosztów amortyzacji na część KUP i NIEKUP.

W naszej ocenie zobowiązanie wynikające z korekty wstępnej powinno być potraktowane jako zobowiązanie warunkowe.
Przypomnijmy, iż zgodnie z  definicją zawartą w art. 3 ust. 1 pkt 28 ustawy o rachunkowości, zobowiązania warunkowe wynikają z przeszłych zdarzeń, które mogą spowodować powstanie obowiązku wypełnienia świadczeń, ale jest to uzależnione od zaistnienia określonych zdarzeń. Warunkiem, zdarzeniem od którego zależy to czy zobowiązanie podatkowe powstanie jest pozostawanie przez podatnika w reżimie CIT-u estońskiego przez 4 lata, po tym czasie zobowiązanie z tytułu korekty wstępnej wygasa.