Limity na 2020 rok

Limity dotyczące ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

• Prawo do opłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych

Podatnicy opłacają w roku podatkowym ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeżeli:

1) w roku poprzedzającym rok podatkowy:

a) uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie, w wysokości nieprzekraczającej 250.000 euro, lub

b) uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki, a suma przychodów wspólników spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 250.000 euro,

2) rozpoczną wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Tak wynika z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 43 ze zm.).

W 2020 r. prawo do opłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych będą mieli podatnicy kontynuujący działalność, których przychody z działalności prowadzonej samodzielnie lub przychody spółki w 2019 r. nie przekroczą kwoty 1.093.350 zł (250.000 euro × 4,3734 zł/euro).

Obecnie (tj. w 2019 r.) limit ten jest niższy i wynosi 1.069.875 zł.

• Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych opłacany kwartalnie

Zasadniczo ryczałt od przychodów ewidencjonowanych opłacany jest za okresy miesięczne. Podatnicy mogą obliczać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za okresy kwartalne (i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do dnia 20 następnego miesiąca po upływie kwartału, za który ryczałt ma być opłacony, a za ostatni kwartał roku podatkowego - przed upływem terminu określonego na złożenie zeznania). Prawo do kwartalnego opłacania ryczałtu mają - zgodnie z art. 21 ust. 1b ww. ustawy - podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności oraz podatnicy, których otrzymane przychody z działalności prowadzonej samodzielnie albo przychody spółki - w roku poprzedzającym rok podatkowy - nie przekroczyły kwoty stanowiącej równowartość 25.000 euro. 

W 2020 r. prawo do opłacania ryczałtu za okresy kwartalne będzie przysługiwało podatnikom kontynuującym działalność, których przychody z działalności prowadzonej samodzielnie lub przychody spółki nie przekroczą w 2019 r. kwoty 109.335 zł (tj. 25.000 euro × 4,3734 zł/euro).

Obecnie limit ten jest niższy i wynosi 106.987,50 zł.

Status małego podatnika dla celów CIT/PIT

W 2020 r. status małego podatnika będzie posiadał podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 2.000.000 euro (na gruncie PIT - w przypadku przedsiębiorstwa w spadku również przychodu ze sprzedaży u zmarłego przedsiębiorcy). Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł. Tak wynika z art. 4a pkt 10 ustawy o PDOP i art. 5a pkt 20 ustawy o PDOF (w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2020 r.).

Przypomnijmy, że ww. limit w wysokości 2.000.000 euro będzie obowiązywał od 1 stycznia 2020 r. (wprowadziła go ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym; Dz. U. z 2018 r. poz. 2244). Obecnie limit ten wynosi 1.200.000 euro.

W 2020 r. status małego podatnika - dla celów CIT i PIT - będzie posiadał podatnik, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczy w 2019 r. kwoty 8.747.000 zł (2.000.000 euro × 4,3734 zł/euro - po zaokrągleniu do 1.000 zł).

Przypomnijmy, że w 2019 r. małym podatnikiem jest podatnik, u którego wartość ww. przychodu ze sprzedaży za 2018 r. nie przekroczyła kwoty 5.135.000 zł. Limit obowiązujący w 2020 r. będzie zatem znacznie wyższy.

Limit jednorazowej amortyzacji dla podatników małych oraz rozpoczynających działalność

Mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający prowadzenie działalności gospodarczej (w roku jej rozpoczęcia) mają prawo do jednorazowej amortyzacji środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 KŚT (z wyłączeniem samochodów osobowych). Jednorazowego odpisu amortyzacyjnego dokonuje się w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych (por. art. 22k ust. 7-13 ustawy o PDOF i art. 16k ust. 7-13 ustawy o PDOP). Uwzględniając ogłoszony przez NBP na 1 października br. średni kurs euro, limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w 2020 r. będzie wynosił 219.000 zł (tj. 50.000 euro × 4,3734 zł/euro, po zaokrągleniu do 1.000 zł).

Zauważmy, że w 2019 r. limit ten jest niższy i wynosi 214.000 zł.

Mały podatnik VAT

W ustawie o VAT wartości wyrażone w euro - przeliczane po kursie z października roku poprzedniego - dotyczą limitu dla tzw. małych podatników.

Przez małego podatnika należy rozumieć podatnika VAT:

a) u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro,

b) prowadzącego przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzającego funduszami inwestycyjnymi, zarządzającego alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będącego agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 45.000 euro.

Przeliczenia ww. kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł.

Biorąc powyższe pod uwagę, dla celów VAT status małego podatnika w 2020 r. będzie miał:

• podatnik, u którego wartość sprzedaży brutto w 2019 r. nie przekroczy 5.248.000 zł (1.200.000 euro × 4,3734 zł/euro - po zaokrągleniu do 1.000 zł),
   
• podatnik prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, będący agentem, itd., u którego kwota prowizji brutto (lub innych postaci wynagrodzenia brutto) za wykonane usługi w 2019 r. nie przekroczy 197.000 zł (45.000 euro × 4,3734 zł/euro - po zaokrągleniu do 1.000 zł).

Natomiast w 2019 r. limity te wynoszą odpowiednio 5.135.000 zł oraz 193.000 zł.

Przywileje małego podatnika VAT

Mali podatnicy mogą korzystać z pewnych uproszczeń w zakresie VAT, tj. z:

• kasowej metody rozliczania VAT (w przypadku której obowiązek podatkowy ustalany jest inaczej niż w przypadku zasad ogólnych, np. w przypadku dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz czynnego podatnika VAT obowiązek podatkowy powstaje z dniem otrzymania całości lub części zapłaty) - zastosowanie tej metody możliwe jest po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca miesiąca poprzedzającego okres, za który podatnik będzie stosował tę metodę (patrz: art. 21 ustawy o VAT),
   
• kwartalnego składania deklaracji i rozliczania VAT.

Przypominamy, że z kwartalnego składania deklaracji i w konsekwencji rozliczania VAT nie mogą jednak korzystać podatnicy (art. 99 ust. 3a ustawy o VAT):

• rejestrowani przez naczelnika urzędu skarbowego jako podatnicy VAT czynni - przez okres 12 miesięcy począwszy od miesiąca, w którym dokonana została rejestracja lub
   
• którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do ustawy o VAT (a od 1 listopada - dokonujący dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy o VAT), chyba że łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku nie przekroczyła, w żadnym miesiącu z tych okresów, kwoty 50.000 zł.

UWAGA! Od 1 lipca 2020 r. z kwartalnego rozliczania VAT nie będą mogli także korzystać podatnicy, którzy w danym kwartale dokonają importu towarów na zasadach określonych w art. 33a ust. 1 ustawy o VAT (tj. rozliczanego poprzez deklarację VAT, przy czym możliwość takiego rozliczania VAT zostanie rozszerzona).

Obok jednostek zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych, ze względu na formę prawną (np. spółki z o.o., spółki akcyjne, spółki komandytowe), obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy również osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych i przedsiębiorstw w spadku, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich oraz przedsiębiorstw w spadku działających zgodnie z ustawą z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej (Dz. U. poz. 1629 ze zm.), jeżeli ich przychody za poprzedni rok podatkowy/obrotowy wyniosą co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro (por. art. 24a ust. 4 ustawy o PDOF oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości).

Limit zawarty w tych przepisach przelicza się na walutę polską po średnim kursie euro ogłoszonym przez NBP, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy.

Stosując ww. średni kurs euro ogłoszony przez NBP na 1 października 2019 r., wynoszący 4,3734 zł/euro, limit do ustalenia obowiązku prowadzenia usług rachunkowych w 2020 roku wyniesie 8.746.800 zł.

W porównaniu do roku 2019 limit ten ulegnie podwyższeniu (w 2019 r. wynosi on bowiem 8.559.000 zł), co może oznaczać mniejszą liczbę jednostek zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2020 r.

Zaznaczmy, że przy ustaleniu obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych uwzględnia się przychody określone w ustawie o PDOF, a w podmiotach prowadzących już księgi rachunkowe - dodatkowo przychody określone w ustawie o rachunkowości.

Zgodnie z przepisami ustawy o PDOF, są to przychody, o których mowa w art. 14 tej ustawy, czyli przychody z działalności gospodarczej, a według ustawy o rachunkowości - są to przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, czyli bez pozostałych przychodów operacyjnych.

Tak więc, ustalając obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2020 r., ww. podatnicy prowadzący w 2019 r.:

• podatkową księgę przychodów i rozchodów - przyjmują przychody określone w ustawie o PDOF,
   
• księgi rachunkowe - ustalają przychody według ustawy o PDOF oraz według ustawy o rachunkowości.

Jeśli ww. przychody przekroczą limit w wysokości 8.746.800 zł, wówczas od następnego roku wystąpi obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych.